-prunus padus –
Mei nadert. Dat betekend dat veel bomen bijna in bloei staan. Maar zoals dat bij veel dingen gaat, zijn er altijd de “vroegen” onder ons. Zo ook de Gewone vogelkers. Gisteravond tijdens het wandelen maakte deze struik zich van ver al aan mij bekend door de zoete geur die me tegemoet kwam, echt heerlijk!Vogelkers heeft tot mijn spijt niet zo’n goede naam in Nederland. Dat komt omdat we de Amerikaanse (die nogal invasief is) verwarren met de gewone, die hier inheems is. Als ik het goed heb, dan ben ik gisteren de Gewone vogelkers tegengekomen. Het blad is zachter, minder glimmend en de bloemen zien er net iets anders uit. Het slootje, begroeit met bramen verhinderde me om dichterbij te komen, anders had ik de achterkant van het blad kunnen bekijken. Hieraan kun je het verschil goed zien.
Volkswijsheid verhaalt dat wanneer de Vogelkers bloeit het een goede tijd is om aardappels te poten. Vanuit Rusland (of tenminste het Oostblok) komt het verhaal dat de Vogelkers helpt om ziektes te verdrijven wanneer je in de schaduw van de struik gaat staan. Tijdens de bloei verspreid deze struik meer fytonciden. Deze staan o.a. bekend als bacterie dodend, maar fytonciden zijn ook bekend vanuit het “bosbaden” vanwege de verlaging van stress, bevordering van antikanker eiwitten, verlaging van angst, boosheid, moeheid, spanning en bloeddruk.
Kom je deze struik tegen op je pad? Onthoud dan waar deze staat. De bessen zijn eetbaar zo rond augustus. Er zijn studies bekend die uitwijzen dat de struik geneeskrachtig is, maar ga hier niet zelf mee aan de slag want in alle delen (vooral ook het blad) zit amygdaline. Het afbraakproces van deze stof is blauwzuur. Blauwzuur is dodelijk. De bessen zijn eetbaar, oogst niet meer dan een 5e deel. Oogst nooit van de eerste struik die je ziet.
